Ondanks dalende populariteit van tafeltennis, houdt Rotac ’82 zich al veertig jaar staande

ROSSUM – Rotac ’82 bestaat op zaterdag 10 september precies veertig jaar. En waar andere clubs in de Bommelerwaard zijn verdwenen of flink zijn gekrompen, weet de tafeltennisvereniging uit Rossum dapper het hoofd boven water te houden.

Het contrast is groot. Waar 'vroeger' de tafeltennisverenigingen in de Bommelerwaard als paddenstoelen uit de grond leken te schieten, is de klad er nu behoorlijk in gekomen. Alleen bij TTV Always Fair in Ammerzoden en bij HTTC in Heerewaarden wordt er nog in teamverband getafeltennist, naast natuurlijk het kleinschalige, knusse Rotac '82.
Voorzitter Anita Leemans, penningmeester Gerdy van Oss en medeoprichter Wim Dubach gissen naar de reden dat juist 'hun' tafeltennisvereniging zich zo knap staande weet te houden. "Het is niet makkelijk geweest voor de kleine tafeltennisverenigingen zoals Rotac, omdat we dichtbij grote verenigingen in Den Bosch en Oss zitten. De afstand is klein, dus die overstap is zo gemaakt. Dan vind ik het toch wel heel gaaf dat we nog steeds zo'n leuk, bloeiend clubje hebben", vertelt Gerdy met gepaste trots.

Suf imago
Naast de ongeveer dertig spelende senioren, heeft Rotac als enige tafeltennisvereniging in de Bommelerwaard nog de beschikking over jeugdleden. Een verdienste waar de club maar wát trots op is: "Als vereniging moet je het aantrekkelijk maken en constant andere dingen doen om het leuk te houden. Vroeger was het bij de jeugd alleen maar leve de lol - en dat is niet erg - maar dat gaat wel ten koste van de oudere jeugdleden die wél serieus willen spelen. Daarom hebben we tegenwoordig ook twee leeftijdsgroepen bij de jeugd", legt voorzitter Anita uit.

Zij heeft wel een idee hoe Rotac - in tegenstelling tot andere Bommelerwaardse tafeltennisverenigingen - overeind is kunnen blijven: "We zien bij de senioren tegenwoordig twee groepen; de ene groep bestaat uit echte 'diehard' tafeltennissers. De andere groep bestaat uit tennissers, voetballers of mensen die vanuit een andere sport komen en die een iets minder risicovolle onderneming starten door te gaan tafeltennissen. Ons oudste lid is inmiddels 83." Gerdy vult aan: "Het verloop bij senioren is extreem laag, omdat je deze sport heel lang kunt blijven doen, het is makkelijk in te plannen en de derde helft is gezellig." "Tafeltennis heeft een beetje een suf imago, maar de derde helft is bij ons hetzelfde als bij voetbal hoor", bezweert Anita lachend.

(Tekst loopt door onder de foto's)

Maar wie denkt dat men bij Rotac de sport niet serieus neemt, heeft het mis. Zo kende de club in het verleden diverse sportieve hoogtepunten, zoals de deelnames van wijlen Cor Pellegrom aan de Paralympische Spelen. Om zo goed mogelijk voor de dag te komen, wordt er steevast op donderdagavond getraind in dorpshuis De Parel in Rossum; de thuisbasis van de club. Tijdens die avonden maken de Rotac-spelers gebruik van een viertal kwalitatief goede tafeltennistafels, die ook nog eens allemaal hetzelfde zijn. De verschillen zijn namelijk groot, vertelt Anita: "Een groene tafel is bijvoorbeeld trager dan een blauwe tafel. Iedereen kent het 'pingpongen' van de camping, maar er komt echt veel meer bij kijken."

Er ontstaat plots een levendige discussie over de diverse soorten tafeltennisbatjes: "Je hebt batjes met lange noppen erop, daar kan ik slecht tegen. Die mensen kunnen niet tafeltennissen", is Anita stellig. "Ik heb ook lange noppen", merkt Wim droogjes op. "Dan kun je niet tafeltennissen", countert Anita direct lachend.

Visitekaartje
Ze weet dat ze het tegen Wim kan zeggen, hij maakt namelijk sinds het allereerste begin al deel uit van het interieur van Rotac '82. "Ik heb alle rollen vervuld, behalve penningmeester. Het is mijn lust en mijn leven, mijn sport nummer één. En als deze dames zeggen; 'ik stop ermee', dan stap ik direct in het bestuur om te zorgen dat het niet voorbij gaat." "We noemen hem niet niks voor Mister Rotac, hè?", knipoogt Gerdy.

Anita vult aan: "Die bijnaam heeft hij in de loop der jaren gekregen. En terecht. Hij is iedere week op donderdagavond in De Parel en meestal nog als eerste ook." "En degene die als laatste weggaat", lacht Wim hardop. "Hij is het visitekaartje van de club, zo simpel is het", stelt Anita. "Kijk maar uit dat ik niet ga zweven", zegt Wim, terwijl hij een glimlach niet kan onderdrukken. 

Doodbloedt
Wim kan zelf naar eigen zeggen 'nog zeker twintig jaar mee', maar de gemiddelde leeftijd van de leden van Rotac is de afgelopen jaren flink gestegen. Dat de verjonging uitblijft, ligt volgens Anita voornamelijk aan de dalende populariteit van de sport in het algemeen: "Vroeger had je een Bettine Vriesekoop waar je als kind al tegenop keek. Wij hebben nu geen bekende tafeltennissers meer. Je ziet dat de gemiddelde leeftijd omhoog schiet, dus ik hoop niet dat de sport doodbloedt. Dat zou zonde zijn." "De sport leeft weinig, maar dat is voor ons gelukkig vooralsnog geen beperking", besluit Gerdy alsnog positief. Iedereen die geïnteresseerd is in tafeltennis, zowel jong als oud, kan zich bij de club melden via: info@rotac82.nl.

Op zaterdag 10 september vieren de leden het veertigjarige jubileum van Rotac in thuishonk De Parel met als toepasselijk thema 'de 80's'.