Fred de Visser: ‘Die geraniums zie ik later wel een keer’

HURWENEN - Touringcarchauffeur Fred de Visser uit Hurwenen is net terug van een rondreis door Noorwegen. Binnenkort rijdt hij een groep Amerikanen en Canadezen rond door Nederland. Fred is 70 jaar jong en moet er niet aan denken om te stoppen met werken.

“Ik ben gezond, ik kan het en ik vind het geweldig”, zegt hij. Op zijn telefoon laat hij een foto zien van Les Jardins d’eau d’Annevoie in de Ardennen. “Daar was ik deze maand nog met een bus vol Amerikanen.” Fred is geboren en getogen in Bruchem. Zijn vrouw Nel komt oorspronkelijk uit Kerkwijk. Ze trouwden in 1977 en gingen wonen in de Spellewaard in Zaltbommel. Ze kregen een zoon en een dochter en hebben inmiddels vier kleinkinderen. Sinds 2011 woont het paar in het mooie Hurwenen.

Vroeger
Fred verdiende de eerste jaren van hun huwelijk de kost in de bloem- en champignonteelt en werkte later vijftien jaar in de weg- en waterbouw. Daarna startte hij zijn eigen schoenen- en kledingkraam waarmee hij op markten in het hele land stond. Nel werkte in de horeca, maar hielp ook vaak mee op de kraam. Om het gezinsinkomen aan te vullen reed Fred daarnaast voor Juijn. “Mijn grootrijbewijs had ik vroeger al eens gehaald”, vertelt hij. Inmiddels staat hij al jaren niet meer op de markt, maar hij rijdt nog wel altijd voor het Zaltbommelse familiebedrijf.

Gezondheid
Onlangs heeft Fred de strenge medische keuring voor beroepschauffeurs weer ondergaan en is hij voor vijf jaar goedgekeurd. “Als chauffeur moet je goed op je gezondheid letten”, weet hij. “Ik slaap veel in hotels en het eten is niet altijd even gezond. Bovendien zit je de hele dag achter het stuur. Daarom ga ik daar elke avond een flinke wandeling maken.”

Momenteel
Het liefst rijdt Fred op de touringcar. “Ik bereid een reis altijd heel goed voor, weet precies welke route ik ga rijden, waar ik kan parkeren en waar we stops kunnen maken”, zegt hij. Maar buiten het seizoen doet hij ook ‘lijndienstjes’ en schoolreisjes. Bij Juijn is hij op dit moment een van de oudste chauffeurs, maar beslist niet de enige AOW-er die nog achter het stuur zit. “Ik ben er nog niet aan toe om thuis op de bank achter de geraniums te gaan zitten”, lacht hij.” Pas als ik een oude chagrijnige en nukkige man ben, zal ik stoppen met werken. Die geraniums zie ik later wel een keer.”

Op 17 april verscheen dit artikel in de bijlage Senior in de Bommelerwaardgids.

Britta Alink