De Nieuwe Hollandse Waterlinie

Het meest zuidelijke deel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie ligt in de Bommelerwaard: twee batterijen en één militair fort: Loevestein. Samen vormen zij de laatste schakel in de keten van verdedigingswerken rond de Hollandse steden.

Lang was Slot Loevestein het enige verdedigingswerk in de Bommelerwaard dat deel uitmaakte van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Met zijn strategische ligging op de plaats 'waar Maas en Waal te zamen spoelt' vervulde het jaren de plicht van militair fort aan de grote rivieren.

Na de Frans-Duitse oorlog in 1870 werd de zuidflank van de Waterlinie te zwak geacht. Er werd besloten tot het bouwen van twee extra fortificatiën: bij Brakel en Poederoijen. De beide batterijen werden in de periode 1879 tot 1886 gebouwd. ze zijn identiek aan elkaar, maar zijn wel in spiegelbeeld van elkaar gerealiseerd.

In de Eerste en Tweede Wereldoorlog legerden er militairen in de batterijen. Verder hebben ze alleen gediend als munitie-opslagdepot. Na vele jaren van leegstand werden de batterijen in 1956 door Koninklijk Besluit opgeheven als verdedigingswerk en ging het beheer van de Genie over naar de Dienst der Domeinen. In 1988 zijn de batterijen overgedragen aan Staatsbosbeheer (SBB).

Restauratie
In de zomer van 2008 is besloten tot restauratie van de batterijen door Stichting Behoud Waterlinie Bommelerwaard. Voor het herstel van beide voormalige opslagplaatsen door de SBWB is ongeveer vier miljoen euro uitgetrokken. Voor dit geld worden casco, toegangsbrug, bijgebouwen en wallen opgeknapt.

Eén wordt hersteld als 'batterij in oorlogstijd' en de ander als 'batterij in vredestijd'. De eerste met een vrij schootsveld in een straal van een paar honderd meter, voor de liefhebbers en historici. En de tweede batterij wordt hersteld mét bijgebouwen, fortwachterswoning, een moestuin misschien. Waar scholen, groepen en ouders met kinderen alles kunnen leren over de voormalige opslagplekken van Brakel en Poederoijen.