Marcel en Ilja hebben de ‘Need for Speed’: ‘Vrees dat het door onze aderen stroomt’

BRUCHEM – Wie in de Bommelerwaard ‘Need for Speed’ zegt, zegt Marcel Zuurbier en Ilja Pokorny. Als eigenaren van Zuurbier Motoren en Scooters in Bruchem zijn ze dagelijks in de weer met – inderdaad – motoren en scooters, en buiten hun werk staat hun leven in het teken van motorracen. Al heeft ook de Need for Speed zo zijn grenzen.

Inmiddels zijn Marcel en Ilja weer bijgetankt, maar dat hadden ze ook wel nodig. Begin deze maand waren ze namelijk een week lang op en rond het circuit Spa-Francorchamps te vinden. Marcel stond in België voor het eerst in zijn leven aan de start van de 24 uur van Spa; een zogeheten ‘endurance-wedstrijd’, oftewel een motorrace waarbij de coureurs op toerbeurt dag en nacht racen op het Belgische circuit, die als klap op de vuurpijl ook nog eens deel uitmaakt van het EWC (Endurance World Championship, red.).

Achteraan
Deelname aan een 24-uurswedstrijd in het wereldkampioenschap voor endurance was een droom die uitkwam voor de 38-jarige coureur, al werd hij wel snel met zijn neus op de feiten gedrukt: “Je rijdt daar tegen de Max Verstappen’s van de motorsport en die zijn beter dan ik ben. Ik ben niet de langzaamste, dus ik sta niet helemáál voor paal, maar ik rij wel achteraan. En dat vind ik helemaal niet erg. Als je al mee mag doen en je kwalificeert voor de race is dat een overwinning op zich.”

(Tekst loopt door onder de foto's van Ronald Woest)

 
Ilja beleefde ondertussen langs de baan ook een 24-uurswedstrijd; als steun en toeverlaat van Marcel had ze een waslijst aan taken. Tijdens één van de spaarzame rustmomenten zocht ze ’s nachts samen met Marcel’s vaste monteur, Marcel’s broer en een aantal vrienden van Marcel de tribune op bovenaan Raidillon/Eau Rouge (bekende omhooglopende bochtencombinatie, red.). “Met een man of acht zaten we te juichen toen Marcel langs kwam. En als je hem dan zo het donkere bos in ziet gaan is dat wel een emotioneel momentje”, vertelt Ilja terwijl de emoties weer terugkomen. “Omdat ik weet dat het voor hem zo’n langgekoesterde droom is om daar te rijden.” 

Paasraces
Sinds jongs af aan (‘ik was nog geen vijf jaar oud toen ik voor het eerst met mijn vader naar de TT in Assen ging’) is Marcel namelijk gek op de motorsport en Ilja doet daar niets voor onder (‘ik zat op mijn tweede al in de zijspan van de Harley Davidson van mijn vader om op vakantie naar Zuid-Frankrijk te gaan’).

Vele jaren later gaat de inmiddels 36-jarige Aalsterse zelf racen, in het begin met wisselend succes: “Mijn eerste crash was op het circuit van Assen, precies in het weekend dat ik Marcel leerde kennen.” Marcel droogjes: “Dat was gelijk een goede eerste indruk.” Saillant detail; later zou blijken dat de wegen van Marcel en Ilja elkaar al eerder hadden gekruist. Marcel nam namelijk deel aan de welbekende Paasraces in Brakel: “Als 15-, 16-jarig meisje heb ik kennelijk naar hem staan kijken, terwijl we elkaar toen nog niet kenden”, lacht Ilja.

Drang
Inmiddels zijn de twee nagenoeg onafscheidelijk van elkaar en waar bij Ilja het racen op een lager pitje staat, is Marcel nog ambitieus, al zijn die ambities niet grenzeloos. Deelname aan de Isle of Man TT –  een wegrace die bekendstaat vanwege het grote aantal dodelijke ongelukken – is namelijk van het wensenlijstje verdwenen: “Vroeger wilde ik dat nog wel, maar als ik nu hier in de winkel om me heen kijk denk ik; ‘dat moet ik helemaal niet doen'. Je kunt er zó van overtuigd zijn dat het je lukt, maar er zijn nog honderd factoren die meespelen waar je geen invloed op hebt. Ik hoef me daar niet meer te bewijzen, die drang heb ik niet meer. Dan rij ik liever achteraan op Spa.”

En hoe lang de twee de ‘Need for Speed’ nog gaan najagen? Marcel: “We houden van snelheid en motoren. We gaan sowieso door met racen, ons raceteam en de winkel draait volop.” Ilja besluit lachend: “Ik vrees dat de need for speed door onze aderen stroomt.”

(Dit verhaal verscheen deze week in de Bommelerwaardgids-bijlage Cars & Mobility - Need for Speed)