Velddriel is een rustig agrarisch dorpje en de middelste van de drie 'Drielen' in inwoneraantal. Het dorp ligt op een oude stroomrug, middenin de Bommelerwaard. Van ver is al de hoge (38,5 meter) toren te zien die op enkele meters van de Sint Martinuskerk staat.

Velddriel was het oorspronkelijke centrum van Driel. In 1265 bevond zich hier het Hof van de Utrechtse Paulusabdij. Ook tijdens de reformatie bleef Velddriel katholiek. In 1852 kreeg het dorp zijn eigen kerk, die verwoest werd in 1944. De Sint Martinuskerk is in 1953 voltooid, als vervanging van de oude kerk.

Armoede
Velddriel was geen welvarend dorp. Men leefde van wat het land bracht, de boterfabriek en de graanmalerij. Veel mensen vertrokken naar Duitsland om in de kolenmijnen te werken.

Nonnenklooster
In 1905 vestigden de 'Dochters van Liefde van Vincentius a Paolo' zich in het nonnenklooster. Zij werkten in het onderwijs en de gezondheidszorg en waren een grote steun voor de arme bevolking. Een standbeeld naast de kerk herinnert aan de tijden dat nonnen in het straatbeeld van Velddriel bepaalden. Hun brede witte kappen zijn duidelijk te herkennen in het beeld dat vervaardigd werd door Netty Werkman, een kunstenares uit Sint-Michielsgestel.

Gemeente Gods
Toen de Zusters van Liefde zich terugtrokken veranderde het klooster meerdere malen van eigenaar. Eén van de meest geruchtmakende bewoners was de 'Profeet' Sipke Vrieswijk die hier van in de jaren tachtig en negentig een sekte leidde, de 'Gemeente Gods'.