Trainer Giel Goesten over zijn club Jan van Arckel

AMMERZODEN - Jan van Arckel is het nieuwe seizoen uitstekend gestart. De club uit Ammerzoden staat derde in de vierde klasse G en heeft nog geen wedstrijd verloren.

De nieuwe trainer Giel Goesten kan dus tevreden zijn. “Maar”, zegt hij, “als we in bepaalde duels langer en scherper bij de les waren geweest, had er meer ingezeten. We hebben in twee van onze wedstrijden in de allerlaatste seconde gelijkgespeeld. Kostte vier punten, totaal onnodig.”

Roda Boys
De komst van Giel Goesten (26) als trainer is een soort cirkel die nu rond is. Als vierjarige stak hij zich al in het wit-rood van de Jantjes. Bleef er tot zijn zestiende. Toen lonkte de jeugdafdeling van RKC/Willem II. Maar daar vonden ze het verstandiger dat hij eerst een tussenstap zou maken. Het werd Roda Boys/Bommelerwaard waar hij vier seizoenen speelde.

WNC
Vervolgens verkaste hij naar WNC waar hij ook vier seizoenen onderdak had. Maar een vervelende knieblessure, die hem al eerder parten speelde waardoor het avontuur bij RKC/Willem II er ook niet meer inzat, noopte hem opnieuw een jarenlange revalidatie aan te gaan. “Ik was enorm teleurgesteld dat ik niet meer kon voetballen. Het is mijn allergrootste passie”, laat hij in zijn binnenste kijken.

Heel blij
Om toch geen afscheid van het spelletje te hoeven nemen, stapte hij het trainerswereldje binnen. Jan van Arckel biedt hem nu de kans zich daarin te ontwikkelen. “Ik heb wat ervaring opgedaan bij de jeugd van Nivo Sparta en daar haalde ik veel voldoening uit. Heel mooi dat Jan van Arckel het nu met me aandurft. Klasse van hen. Ik ben er ook heel blij mee.”

Als voetballer streefde Goesten naar het hoogst haalbare. “Ik wil er als trainer ook alles uithalen”, vertaalt hij zijn doel. “Maar ja, ik ben net begonnen, laten we eerst maar eens presteren.”

Eigen kweek
Bij Jan van Arckel werkt Goesten met een mix van ervaring en jeugdspelers. Nagenoeg allemaal eigen kweek. Hoewel Goesten al weer even in Den Bosch woont, is hij natuurlijk een jongen van de club en van het dorp. Hij kent er iedereen. “In het begin was het af en toe best lastig om mezelf een houding te geven. Als je jongens op zaterdagavond ontmoet bijvoorbeeld, ze moeten wel presteren de dag erop. En ik zal ook keuzes moeten maken, soms leidt dat tot teleurstelling. Op een eerlijke en directe manier probeer ik dat te doen. Duidelijkheid is belangrijk, vind ik.”

Compact spelen
Goesten vindt het moeilijk te zeggen wat voor trainer hij is. “Ik ben zelf centrale verdediger en ik vond en vind nog steeds dat Jan van Arckel teveel en makkelijk goals tegen krijgt. Achterin moet de basis liggen en van daaruit de zaak opbouwen. We willen compact spelen met snelheid, kracht en creativiteit.”

Zondagclub
Door de goede resultaten leeft Jan van Arckel in het dorp. “Als ik mijn auto sta te wassen bijvoorbeeld, gaat het vaak over voetbal, maar dat is alleen maar mooi”, glimlacht de commercieel manager bij Zweistra Foodimpuls. Tegenwoordig stappen nogal wat zondagclubs over naar het zaterdagvoetbal. Die stap zal Jan van Arckel niet maken, weet Goesten. “Jan van Arckel wil dat niet en blijft een zondagclub. Als er steeds meer zondagclubs op zaterdag gaan spelen, kunnen er op zondag mooi toeschouwers bij ons komen kijken.”

Coronastop
Jan van Arckel zit net als de andere voetbalclubs in de coronastop. “Ik heb de spelers een schema meegegeven om toch in conditie te kunnen blijven. We zullen het met oefenwedstrijden moeten doen, maar dat wil ik niet elke week want dat is niet goed als je niet kunt trainen.”

Broers
Tenslotte: Bart (28) en Rob Goesten (22) - de twee broers van Giel die ook het bloed van Jan van Arckel in de aderen hebben stromen maar nu de kleuren van Nivo Sparta verdedigen - zouden ze in Ammerzoden graag weer willen verwelkomen. Trainer Giel verwacht ze niet op korte termijn. "Als Rob laat zien wat hij kan, dan zit hij nog niet aan zijn plafond. Een derde- of tweededivisionist moet haalbaar zijn met zijn kwaliteiten. Bart zal misschien wat eerder terugkeren. Ik heb het er gekscherend nogal eens over met hem.”

Marry Bouman