Charlotte werd Europees Kampioen softbal, zusje Sietske wil hetzelfde pad volgen

ZALTBOMMEL - Charlotte Drijvers uit Zaltbommel greep eind juli met het Nederlands team de Europese titel in het softbal. Ook haar jongere zusje Sietske gooit hoge ogen in de sport die in Nederland (nog) niet het aanzien heeft als in andere landen. 

De koffers van Charlotte en Sietske Drijvers staan al half ingepakt in de woonkamer in Zaltbommel, bijna klaar om mee te gaan in het vliegtuig. "Het eerste deel van het inpakken is altijd makkelijk, de laatste spulletjes duren het langst", weet Charlotte. De 22-jarige Zaltbommelse en haar vier jaar jongere zusje Sietske zijn immers vaker niet thuis bij hun moeder in Zaltbommel of bij hun vader in Gameren, dan wel. Ook nu is het maar een kort verblijf in de Bommelerwaard, want een dag na dit interview vliegen de zussen namelijk naar Amerika.

Talent
Dat heeft alles te maken met hun topsportloopbaan in het softbal; een sport die voornamelijk tijdens gymlessen op de middelbare school wordt beoefend en die veel lijkt op honkbal. Eén van de weinige verschillen is de bal: die is bij softbal zwaarder en groter dan bij honkbal. De twee zussen kwamen min of meer per toeval met de sport in aanraking, legt Charlotte uit: "Mijn moeder wilde graag dat ik een teamsport ging doen. Zij vond in haar middelbareschooltijd vooral softballen leuk en vroeg of dat niet wat voor mij was. Toen ik zeven was ben ik bij HSV Gryphons in Rosmalen begonnen en ik vond het meteen superleuk."

Ze beleeft niet alleen veel plezier aan haar sport, maar blijkt ook nog eens over een flinke dosis talent te beschikken. Ze wordt opgeroepen voor het Nederlands team en gaat 'intern' in Amsterdam op zichzelf wonen om daar haar topsportloopbaan verder te ontwikkelen. In haar kielzog wordt ook haar vier jaar jongere zusje Sietske besmet met het softbalvirus. "Ik moest mee wanneer 'Lot' speelde. Als je dan als kind vaak op de softbalvelden hangt, pak je vanzelf een keer een bal om het te proberen." Ook bij Sietske wordt al snel geconstateerd dat ze bij de beteren hoort en het duurt dan ook niet lang totdat ook zij voor het Nederlands team wordt geselecteerd en naar Amsterdam verhuist.

Emotie
Tot dusver lijkt het wel een tweeling te zijn, zoveel overeenkomsten vertonen de sportcarrières van de zusjes Drijvers, maar schijn bedriegt. In het veld zijn de twee namelijk elkaars tegenpolen, zo blijkt wanneer Sietske haar oudere zus omschrijft: "Charlotte speelt met héél veel emotie. Ze is altijd aanwezig en doet er alles aan om te winnen door iedereen op te hypen en te helpen. Echt een teamspeelster", is Sietske vol lof.

Charlotte op haar beurt: "Ik ben inderdaad heel aanwezig - met veel emotie - en Sietske is juist meer de koele kikker. Ze is ongelooflijk eigenwijs, maar ook kalm. Op de stressvolle momenten houdt ze haar hoofd koel en 'doet ze het wel even'. Eigenlijk heeft ze in het veld schijt aan alles."

Supervet
Charlotte beleefde recentelijk onverwacht haar sportieve hoogtepunt. Ze mocht namelijk deelnemen aan de prestigieuze Canada Cup. In een deelnemersveld met onder andere toplanden als Verenigde Staten en gastland Canada wordt vriend en vijand verrast met een derde plaats: "Dat is nog nooit een Nederlands team gelukt. Dat we dit als klein landje samen hebben kunnen neerzetten is heel uniek", glundert Charlotte, die als ultieme kers op de taart ook nog eens namens Team Nederland mocht deelnemen aan het Europees Kampioenschap.

Ze werd geselecteerd vanwege een blessure van één van haar teamgenoten. "Ik stond met tranen in mijn ogen toen ik het hoorde, want het was een vriendin van mij. Je gunt het elkaar om aan zulke toernooien mee te doen, maar het hoort ook bij topsport. Het was hectisch, maar wel supervet. 'A dream came true'." Nederland maakte opnieuw indruk en won het EK. Een prestatie van formaat, die in tegenstelling tot Europese titels in andere sporten maar weinig aandacht genereerde. "Het is inderdaad niet groot in het nieuws gekomen. Dat komt omdat het niet zo'n populaire sport is, terwijl we als Nederland zijnde wel heel goed zijn."

Uitdaging
Net zoals eerder bij onder meer de Nederlandse handbal- en volleybal-vrouwenteams het geval was, zouden de Olympische Spelen mogelijk de gewenste populariteits-impuls kunnen geven. En hoewel softbal tijdens de aanstaande editie in 2024 in Parijs nog niet op het Olympische programma staat, hebben de zusjes Drijvers er vertrouwen in dat daar in 2028 in Amerika verandering in komt. "Daar willen ze sowieso softbal op de Olympische Spelen. En ik denk dat het realistisch is dat Nederland daaraan kan meedoen. We moeten dan wel eerst een EK spelen en daarna nog het Olympisch Kwalificatie Toernooi (OKT) winnen, want er wordt maar één land uit Europa afgevaardigd. Eerste in Europa worden is best een uitdaging, maar dat is dit jaar ook gelukt", refereert Charlotte aan de recent behaalde Europese titel.
Sietske droomt alvast hardop: "Misschien staan we wel ooit met zijn tweetjes op de Olympische Spelen. En lukt het voor mij niet in '28, dan wel in '32." Charlotte stelt haar zusje gerust: "Nou, '28 haal je wel hoor. Het is meer dat ik dan al een beetje oud word, maar het komt goed. Ik moet het gewoon nog 'effe' volhouden."