Een doorsnee Hollands gezin dat niet bestaat

Een doorsnee Hollands gezin dat niet bestaat

Jan, Jans en de kinderen behoort tot de bekendste strips. Bedenker Jan Kruis overlijdt in 2017. Desondanks blijft de strip in Libelle verschijnen. Mede dankzij Peter Weijenberg (1958). "Gewoon gesolliciteerd, in 2006", klinkt de scenarist nuchter. Sindsdien zijn veel verhaaltjes van zijn hand verschenen. "We naderen de duizend." 

De huidige vader van Jan, Jans en de kinderen woont in een onopvallend rijtjeshuis, in een Bommelse buitenwijk. In de woonkamer maakt een keurige wand boeken indruk. Jan Wolkers vertoeft op een paperback afstand van Jan Cremer. De bibliofiel: "De manier van leven van Jan Wolkers trok me wel aan. Van Jan Cremer vooral het reizen in Ik Jan Cremer." Past Peter in de voetsporen van Cremer? Zijn blik verdwaalt in de koffie: "Ik ben een nette jongen..."

Op een hogere etage bevindt zich de werkkamer. Een plank wordt gevuld met gebonden Donald Ducks. Bij dit stripblad begint Peter's stripcarrière. "Als ik strips las, dacht ik: 'Dat kan ik ook.' In Striprofiel stond dat er schrijvers werden gezocht. Ik maakte een tienpagina verhaal." In de periode van grofweg 1984 tot 1998 levert hij een dozijn verhalen. "Ik ben gestopt omdat ik de verhalen moest uitschetsen. Een ramp!" 

Eind vorige eeuw houdt Peter zijn vaste baan voor gezien, de carrière met Jan, Jans en de kinderen ligt in het verschiet. Peter omschrijft het "... als een striploos tijdperk. Ik wilde een thriller schrijven. Twee jaar mee bezig geweest én vervolgens twee jaar om een uitgever te vinden", klinkt het gespeeld cynisch. Na het verschijnen van Peter's eersteling, Samenkomst, gaat de uitgever failliet. "Opnieuw begonnen", zegt Peter. "Ik bedenk eerst het plot en dan ga ik schrijven, 400 pagina's." Volgens Peter wordt het een boek met actie. De opmerking 'te verfilmen' ontlokt een glimlach en een bescheiden. "Ja." 

Steven Spielberg is gewaarschuwd. 

Jan, Jans en de kinderen ontpopt zich als zijn reddende engel. "Prachtige strip: leuke simpele dingen..." Jan Kruis' bekende strip verschijnt 12 december 1970 in Libelle. Kruis modelleert het beeldverhaal naar zijn gezinnetje. Peter omschrijft het zo: "Een doorsnee Hollands gezin dat niet bestaat." Na een kleine 30 jaar doet Kruis de rechten over aan de VNU, het huidige DPG Media. "Ik heb er gesolliciteerd. Ik kreeg van projectredacteur Mariken Swildens het verzoek proefafleveringen te maken." 

Peter krijgt een handleiding over wat wel en niet mag, zoals géén racisme en niet vloeken. "Ik schrijf twee albums per jaar, dat zijn 88 verhalen." 

De strip is tijdloos, verandert niet of nauwelijks. Peter legt er iets van zichzelf in. Wat dat is, houdt hij geheim. Na enig aandringen: "Soms hoor ik mijn dochter, zij is docente, als ze zich herkent. Zij is juf Mara in de verhalen, maar ook in het echte leven." 

De hele week loopt Peter als een broedse kip ideeën te bedenken. "Je verzamelt stukjes tekst. Aan het eind van de week heb je twee verhalen." Van een writer's block heeft hij geen last. "Het komt altijd. Da's een prettige gedachte." 

Breekt het moment aan de 'kladjes' uit te werken, dan vertrekt Peter naar de werkkamer. In volstrekte stilte werkt hij zijn scenario's uit. 

Peter heeft Kruis nooit ontmoet. Hij ervaart het allesbehalve als een gemis. "Wat hij van mijn werk vindt, wil ik niet weten. Hij is er mee begonnen, maar de verhalen die ik schrijf, schrijf ik..." 

Ook de huidige tekenaars van Studio Jan Kruis heeft Peter nooit ontmoet. 

Peter kom je ook niet tegen op stripdagen, beurzen. Zeg maar nooit. "Ik leid een solistisch bestaan, een karaktertrek. Ik ben niet anders. Ik voel me er prettig bij." 

Zijn toekomst heeft Peter duidelijk voor ogen. "Halve dagen op kantoor. Verkoop van laboratorium- en onderwijsmateriaal. En schrijvend." Behalve de genoemde thriller en Jan, Jans en de kinderen heeft Peter met tekenaar John Welten op Facebook een kortlopend stripje gehad. "Beep, een verslaggeefster die van alles meemaakt op de sportvelden." Vanwege de corona uitbraak ligt Beep voorlopig op haar rug. 

Rein van Willigen werkt momenteel aan een nieuw boek 'Hallo Hier Bommel!'. Hierin komen interviews met creatieve bekende en minder bekende Bommelaars. De Bommelerwaardgids publiceert verkorte versies van die interviews.