bird
vrijdag 29 maart | 07.14 uur

Two Rivers-winnaar Sjoerd: 'Onwerkelijk, maar je moet het toch maar doen hè'

03-05-2022 09:41
uur
Door: Martin van Hemert
020522_SjoerdSwinkelsLR-1
Foto: Marco Oomen

ROSSUM/BOMMELERWAARD -  In oktober vorig jaar nam Sjoerd Swinkels in Rotterdam deel aan zijn eerste marathon. Vorige week zondag stond voor de 38-jarige inwoner van Rossum met de Two Rivers Marathon zijn tweede marathon op het programma. Prompt won hij. 

"Ik sta er wel redelijk nuchter in, maar ik merk uit de reacties wel dat een marathon winnen wat losmaakt." Wanneer men Sjoerd Swinkels feliciteert met zijn overwinning van vorige week zondag, is hij zelf de eerste die zijn prestatie relativeert. Immers; de Belgische topfavoriet en tweevoudig winnaar Wouter Decock was onverwachts toch niet van de partij en Olympiër Greg van Hest moest halverwege de wedstrijd opgeven vanwege achillespeesklachten. Bovendien is Sjoerd's winnende tijd van 2.53.46 een flink stuk verwijderd van het parcoursrecord, dat staat namelijk op 02.37.49.

Dat doet echter niets af van de prestatie die hij geleverd heeft en waarmee hij van in totaal 500 deelnemers de allersnelste was. Hij kan zich de hele 42.195 meter lange zegetocht nog gedetailleerd voor de geest halen. "Vanaf de start van de wedstrijd liep ik verrassend genoeg al direct samen met Greg op kop. Toen zat ik natuurlijk nog niet direct met winst in mijn hoofd, 'maar het podium zou geinig zijn'. Omdat er zoveel wind stond en ik het parcours goed ken, wist ik dat we in het begin wind mee zouden hebben."

Afwisseling
Dat Sjoerd het parcours zo goed kent is niet verwonderlijk. De route voert namelijk niet alleen door zijn woonplaats Rossum heen, maar zelfs letterlijk langs het huis waar hij sinds 2016 samenwoont. Van oorsprong komt hij namelijk helemaal niet uit de Bommelerwaard, maar uit het Brabantse Sint-Oedenrode. Na eerder in Den Bosch te hebben gewoond, verhuisde hij zes jaar geleden dus naar zijn huidige woning aan de Maasdijk. Zijn sporthart gaat al sinds zijn studententijd sneller kloppen van wielrennen, maar om voor wat afwisseling te zorgen, startte hij een paar jaar geleden met hardlopen. Dat beviel hem bijzonder goed. Zijn eerste deelname aan een halve marathon smaakte naar meer en zo kwam de Two Rivers Marathon op zijn radar. In voorbereiding op de 'Two Rivers' van 2020 maakte hij sinds de zomer van 2019 samen met trainingsmaatje Sky - een dalmatiër - de nodige trainingsuren. 

Scherp
Vanwege een te hevige storm en twee corona-afgelastingen bleef het tot voor kort bij een enkele solo-deelname aan de Two Rivers Marathon, als alternatief in coronatijd, maar vorige week betaalde het 2,5 jaar lang trainen in zijn directe omgeving zich dan toch uit tijdens zijn eerste échte deelname aan de Two Rivers. "Vanuit het wielrennen weet ik dat het 'keiveel' scheelt wanneer je bij iemand 'in het wiel' blijft zitten (achter iemand lopen om uit de wind te bljiven, red.) en dat deed ik dan ook bij Greg. Op een gegeven moment merkte ik dat Greg niet helemaal scherp meer zat, maar kort daarna kwam Mitchell (Hamelijnck, woonachtig in Zaltbommel, red.) bij ons tweeën, waarna hij er meteen vandoor sprintte. Bij Greg ging het tempo eruit en ik liep langzaam het gat naar Mitchell dicht. Vanaf kilometer 27 heb ik op kop gelegen. De laatste kilometers zijn dan altijd het zwaarst, dan is het gewoon zaak om over de streep heen te komen. En wanneer de finish dan dichterbij komt, weet je wel dat je hem gaat winnen. Het voelt een beetje onwerkelijk, maar je moet het toch maar doen hè", vertelt Sjoerd met ingehouden trots. 

Discipline
Het duurt niet lang totdat zijn relativeringsvermogen weer om de hoek komt kijken: "Voor mij is zo'n marathon lang niet zo zwaar in vergelijking met deelnemers die er bijvoorbeeld anderhalf uur langer over doen. Die lopers verdienen minstens zoveel respect. Bij mij is het dertig kilometer best relaxed lopen, dan wordt het steeds zwaarder en de laatste vijf kilometer ga je naar de kloten. Dus eigenlijk is het maar twintig minuten zwaar", stelt hij glimlachend.
"Achteraf kan ik het wel makkelijk relativeren, maar je maakt stiekem toch veel trainingsuren, het komt je niet even zomaar aanwaaien. Hoe langer de coronaperiode heeft geduurd, hoe meer ik kon trainen. En als ik één ding heb, is het de discipline om altijd te trainen, iedere week. Niet extreem veel, maar het gebeurt nooit dat ik twee weken niks doe. In coronatijd moest ik veel thuiswerken en daardoor was het ook makkelijker om in de pauze even te gaan rennen met de hond. Na afloop van de marathon heeft mijn trainingsmaatje daarom ook een kluifje gekregen, als beloning", wijst Sjoerd naar Sky.

En of de eerste marathonzege ook naar meer smaakt? Er volgt een aarzelende 'ja', "maar ik denk niet dat ik nog een keer de marathon win. Een competitie of wedstrijd is een mooi doel om naartoe te werken, maar het is niet dat het van winst afhangt of de sport voor mij wel of niet leuk is. En natuurlijk droom je soms weleens dat het mooi zou zijn als je een keer een marathon wint. En ineens is dat gebeurd. Dat is wel gewoon gaaf natuurlijk."

Tags