Sven was twee weken monteur bij Dakarteam De Rooy: 'Een gruwelijk mooie uitdaging'

BRAKEL – Voor de derde keer ging Sven Slippens met de Dakarrally mee ter assistentie voor topteam De Rooy. De 23-jarige monteur uit Brakel droeg er mede aan bij dat alle vier de trucks van het team in de top-tien kwamen, maar zag ook het noodlot toeslaan bij een andere deelnemer. ‘Zoiets wil je niet meemaken.’

Twee weken lang de karavaan van team De Rooy over duinen, zand en onverharde wegen in Saoedi-Arabië volgen, bij technische problemen te hulp schieten en dan ook nog eens hele nachten doorwerken. Zo ziet voor Sven Slippens - zoon van de in Bommelerwaardse kringen alom bekende Maaike van der Ven - het begin van het jaar 2022 eruit. Op 1 januari start in Djedda namelijk de beroemde en beruchte Dakarrally, waaraan ook team De Rooy deelneemt na de vorige ‘corona-editie’ te hebben overgeslagen. 

(Tekst loopt door onder de foto's)

Team De Rooy is in de 2022-editie met vier rijders vertegenwoordigd, maar Janus van Kasteren wordt als kopman aangewezen. Al na een paar dagen blijkt dat team Kamaz ook dit jaar een maatje te groot is. De Russen wonnen het truck-klassement de afgelopen vijf jaar en ook in 2022 is het Kamaz dat via Dmitry Sotnikov de eindzege grijpt. Ook de plaatsen twee, drie en vier worden bezet door Team Kamaz en dat was niet bepaald een verrassing voor Slippens: “Die mannen hebben een budget van 22 miljoen euro per jaar en trainen het hele jaar door. Daar kunnen wij gewoon niet tegenaan werken. Eigenlijk moet je pas vanaf de vierde plaats gaan rekenen als je niet in een Kamaz rijdt.” 

Trots
Dat wil overigens zeker niet zeggen dat team De Rooy dan maar voor spek en bonen meedoet, integendeel: “Bij sommige teams is het een hobbymatig dingetje, maar dat is het voor De Rooy echt niet. Je moet flink aan de bak en je merkt ook wel een bepaalde druk, maar dat weet je van tevoren. Daarom ga je mee. We hadden wel wat moeite met opstarten. Vorig jaar zijn we er natuurlijk even uit geweest en dat merkten we ook wel, maar achteraf gezien mogen we gewoon trots zijn dat we uiteindelijk met alle vier de trucks in de top tien van het algemeen klassement zijn geëindigd. Dat is voor mij wel het hoogtepunt geweest."

Ravage
Waar pieken zijn, zijn meestal ook dalen en voor Slippens vindt het dieptepunt plaats op de allerlaatste dag van de rally. Een chauffeur van een assistentietruck - de twintigjarige Fransman Quentin Lavalée - komt op de verbindingsroute voor de assistentiewagens in botsing met een lokale truck en overleeft het ongeval niet. Luttele minuten later passeert Slippens de plek des onheils. Hij had direct al door dat het flink mis was. "Je ziet daar een ravage op de weg.. Zoiets wil je natuurlijk niet meemaken. En dan kijk je wel meteen of het niet een auto van ons team of bijvoorbeeld van een andere Nederlander is, omdat we ook het verhaal rond Edwin hebben meegemaakt." Daarmee verwijst Slippens naar motorcoureur Edwin Straver uit Rijswijk. Hij crashte in de Dakar van 2020 tijdens de één-na-laatste etappe en kwam zeer ongelukkig ten val. Zijn verwondingen werden hem uiteindelijk fataal. 

Jongensdroom
Dergelijke gebeurtenissen laten maar weer eens zien dat een ongeluk zeker in de Dakarrally in een heel klein hoekje kan zitten. Toch was het voor Slippens alweer de derde keer dat hij deelnam aan het reizende rally-circus dat Dakar heet. Voor hem is er namelijk niks mooier: "Je moet er tegen kunnen, maar het is een gruwelijk mooie uitdaging waar ik met veel plezier aan meedoe. De eerste keer is het een jongensdroom die uitkomt", aldus Slippens, die zich niet alleen beperkt tot de Dakar. In maart gaat hij namelijk in dienst van een ander team - dat wel aan De Rooy gelieerd is - mee tijdens de Africa Eco Race, een rally die door Afrika voert en die eerder al eens is gewonnen door De Rooy.

Ook de Dakar van 2023 staat alvast rood omcirkeld in Slippens' agenda en als de coronamaatregelen het toelaten pakt hij dit seizoen het stockcar-racen weer op. "Het rally-bloed zit er bij mij in, hè. En dat gaat er niet meer uit."