Lisette en Willeke beklommen de Kilimanjaro: 'Achteraf maar van één ding spijt'

AMMERZODEN/WELL – Zonder noemenswaardige klimervaring de Kilimanjaro beklimmen. Die uitdaging gingen twee vriendinnen uit Well en Ammerzoden een maand geleden aan. En met succes.

Voor veel professionele klimmers is het beklimmen van de 5895 meter hoge Kilimanjaro een droom. Toch blijkt de mythische berg in Tanzania ook op 'amateurs' een aanzuigende werking te hebben. Zoals op Willeke Busker. De 43-jarige Ammerzodense is al sinds een safari van vijftien jaar geleden gefascineerd door de Kilimanjaro: “Ik heb nul ervaring met bergen, maar ik dacht toen al; ‘daar moet ik op’. Maar ja, vind maar eens een gek die meegaat. Daar heb ik jaren naar gezocht en nooit gevonden. Tótdat ik Lisette leerde kennen.”

(Tekst loopt door onder de foto)

‘Lisette’ is Lisette van Wijk, sinds anderhalf jaar een vriendin van Willeke. Willeke vertelt dat ze droomt van het bedwingen van de Kilimanjaro, terwijl Lisette weleens ‘een bergje’ op Curaçao heeft beklommen. Wat begint als een uit de hand gelopen grap, eindigt met een beklimming van de hoogste berg van Afrika.

Overleden
Dankzij de voorbereiding door personal trainer Oskar Kubicki van Eclipse Gym weten de twee vriendinnen zonder al teveel problemen de top te bereiken. En dat is niet iedereen gegeven, weet Willeke: "Toen wij naar de top gingen, is er diezelfde nacht iemand aan hoogteziekte overleden. Dat is wel heftig, zoiets zet je met beide benen op de grond. Dan besef je dat het niet niks is."

Bezweken
Willeke en Lisette bereikten de top overigens niet zonder hulp. Ze kregen een team van maar liefst twaalf 'locals' met zich mee, waaronder negen dragers. "Voor hen heb ik het meeste respect gekregen. Vroeger bezweken er zelfs ook weleens dragers onder al het gewicht", weet Lisette.

Schokkend
Willeke vult aan: "Dat is het enige waar ik achteraf gezien spijt van heb; dat ik geen sponsoring heb gezocht om die mensen te helpen. Er lopen daar dragers op kapotte All Stars naar boven, terwijl wij op zware bergschoenen lopen. Dat vind ik wel schokkend." "En na afloop hebben we veel van onze spullen daar achtergelaten, maar het zou wel fijn zijn als we nog méér hadden kunnen doen", besluit Lisette.