bird
donderdag 28 maart | 17.21 uur

Landgoed Brakel

DSC_4506-1

Aangenomen wordt dat de geschiedenis van Brakel teruggaat tot ca. 870. In het midden van de 13e eeuw zwaaide de ridder van Brakel, Eustachius, de scepter. Verschillende malen was de omgeving van het kasteel een krijgstoneel. In 1672 werd kasteel Brakel verwoest. Het kasteel is na de verwoesting niet meer herbouwd.

Ruïne van Brakel
Het kasteel was in oorsprong een vierkant, ommuurd kasteelcomplex.In 1407 werd het verwoest door troepen van graaf Willem VI van Holland. In 1574 volgden plunderende Spaanse troepen. Bijna honderd jaar later, in het rampjaar 1672, werd het kasteel door Franse troepen opgeblazen en bleef van de hoofdzakelijk 15de-eeuwse waterburcht slechts een van de vier zijden over.

Wilhelmus van Dam van Brakel
Via een erfenis kwam Brakel in 1809 in handen van Wilhelmus van Dam van Brakel. Toen hij het landgoed in de landschapsstijl liet aanleggen, werd de ruïne als romantisch accent in het park opgenomen.Het opnemen van ruïnes kwam in de 19de eeuw vaker voor. Brakel is daar in Gelderland echter het enige bewaard gebleven voorbeeld van. Bij de aanleg van het park werden de nostalgische en schilderachtige kwaliteiten van de ruïne benadrukt.

Huis Brakel
In 1768 is ten noorden van de ruïne het huidige huis Brakel gebouwd. In 1811 werd dit ingrijpend verbouwd en is de omgeving opnieuw aangelegd in de landschapsstijl door de beroemde tuinarchitect Hendrik van Lunteren.

Geldersch Landschap
In 1972 kocht Geldersch Landschap het landgoed van de familie van Dam van Brakel, die het sinds 1809 bezat. Uitgezonderd waren het huis Brakel en het zogenoemde Spijker aan de noordzijde, van oorsprong een poortgebouw en voorraadschuur. Het huis is gekocht en gerestaureerd door de gemeente Brakel en in gebruik als dorpshuis en conferentieoord.

Landschapspark
Wilhelmus van Dam van Brakel heeft zich bij de aanleg van dit park laten inspireren door de landschapsstijl. De 19de eeuwse landschapsstijl is de tegenhanger van de strakke indeling
van tuin en park uit de voorafgaande 17de en 18de eeuw. Dit van oorsprong strakke wandelpad, dat rond de weilanden en boomgaarden loopt, is verlandschappelijkt door het te laten slingeren tussen hakhoutstoven door. Dit hakhout wordt eens in de vier jaar afgezet, waarna de stronken weer uitlopen met meerdere nieuwe stammen.

Tags